Vorige week ging ik naar For Sama. Al gezien? De docu is een brief aan het pasgeboren dochtertje van de filmmaakster Waad El Kateab. Ze is journaliste en smokkelde 500 uur aan oorlogsmateriaal mee waar ze een docu van maakte. Nooit eerder ben ik meer aangegrepen geweest door een film. Aanrader dus maar waarschuwing: je gaat hier niet heen voor je lol. Ik was met een vriendin en we zaten ook nog eens eerste rij waardoor we compleet werden opgeslokt door de snoeiharde realiteit in Aleppo. Alsof het filmdoek 1,5 uur lang om je hoofd gewikkeld zat en er geen ontsnappen aan was. Dit is de trailer:

Verloren vriendinnen

Met diezelfde vriendin, Leona, at ik een tijdje geleden alweer, geweldig in haar nieuwe hometown. Ze verhuisde vorig jaar naar Haarlem (wat mijn hart gebroken heeft maar dat terzijde) dankzij de achterlijke huizenprijzen in Amsterdam. Zo ben ik wel meer vriendinnen ‘verloren’ simpelweg omdat kopen tegenwoordig met name weggelegd is voor mensen met heel veel geld of ouders met reserves. Helemaal kut natuurlijk.

Maar soit. Daar staat wel tegenover dat ik dankzij haar vertrek verschrikkelijk lekker gegeten heb in Haarlem. En dat jullie dat nu ook gaan doen. Is het toch nog ergens goed voor, die hoge huizenprijzen. En koopwoning of niet: eten zullen we!

Oezbeeks, Jamaicaans en Irakees in Haarlem

Ik had al eerder over deze plek gehoord. Iemand die ik ken at er en was er dolenthousiast over en dus besloten we te gaan. Wereldkeuken Haarlem heet het. Er werken mensen van over de hele wereld bij elkaar onder leiding van chefkok Mohamed Mouselli. En die man kan er wat van. Hier op de foto:

Er zijn vaker initiatieven waarbij mensen die nog niet zo lang in Nederland zijn in de keuken staan. En omdat die mensen dan uit landen komen waar je lekker kan eten, gaat men ervan uit dat zij dan per definitie goed kunnen koken. Wat natuurlijk grote onzin is. In elk land, hoe lekker de keuken ook, heb je mensen die er niks van bakken. Die veel te vet koken en met weinig verfijning en creativiteit. En soms wel dermate overtuigd zijn van hun eigen kookkunsten dat er ook geen verbetering aan te brengen is. Dan is zo’n initiatief helaas niet meer dan een leuk idee dat slecht uitgevoerd is.

Dreamteam

Bij de Wereldkeuken Haarlem is dat wel anders. Ik weet niet precies hoe Mirjam (de oprichtster) en Mohamed (de chefkok dus) het voor elkaar hebben gekregen maar dat ze iets heel erg goed doen is wel duidelijk. Het is lang niet evident dat een groep (hobby)koks van over de hele wereld samen iets heel erg lekkers op je tafel toveren. Maar bij de Wereldkeuken Haarlem lukt dat gewoon. Spoiler: ik at er misschien wel het allerlekkerste dessert van 2019.

Bij Wereldkeuken Haarlem wordt er op donderdag en vrijdag een 3-gangen menu geserveerd voor €22,50. Reserveren kan via deze link of door te appen naar 06-23331221. Toen wij er waren werd er Egyptisch, Spaans, Syrisch en Irakees geserveerd. Maar dat is dus elke avond weer anders. En daarmee kan het zomaar voorkomen dat je Oezbeekse somsa (pastei met pompoen), Irakese Tapsi (ovenschotel met aardappel en aubergine) of Syrische oozy (feestgerecht met bladerdeeg, groenten, rijst en amandel) voorgeschoteld krijgt. Maar Palestijns, Oeigoers, Jamaicaans, Thais of Somalisch kan je ook overkomen. En de gerechten gaan vaak net wat verder dan het gangbare. Het zijn gerechten die je nagenoeg niet in restaurants in Nederland vindt. Homefood dat je bij mensen thuis geserveerd zou krijgen. Of op een bruiloft.

Een overview

Ik loop even met jullie door de avond heen. Kijk fatayer als voorgerecht:

Een pasteitje met spinazie en sumac:

En dit brood met tahina en olijfolie, ook erg lekker:

Kijk haar blije ik-ga-dit-allemaal-opeten hoofd:

Hieronder het hoofdgerecht. Dit lijkt op maqloubeh als je ‘t mij vraagt maar volgens mij stond er op het menu dat dit een Spaans gerecht was:

Hoe dan ook, het was heerlijk.

En dan nu het dessert Damen und Herren. Ma’amoul maar dan speciaal. Ma’amoul is al erg lekker, don’t get me wrong. Meestal gevuld met dadel, walnoot of pistache. Voor wie een voorraad wil aanleggen, klik hier of hier voor adresjes of hier voor mijn boek (want daar vind je een recept).

Maar dan deze bom. Ma’amoul 2.0. Een gouden dessert. Een griesmeelkoekje, lekker kruimelig, licht bestoven met poedersuiker en bestrooid met fijngehakte pistache…

En dan… aan de binnenkant…gesmolten mozzarella:

En dan met een vleugje oranjebloesemwater. Zoveel comfort in één hap. Dit dessert is precies wat de wereld nodig heeft op dit moment. Voer Poetin, Trump, Sisi of Cherry B. dit gebakje en ze zijn als was in je handen en doen alles wat je van ze vraagt.

Op de website van Wereldkeuken Haarlem staat dat alle crew daar samenwerkt als een familie. En zo voelt het ook. En dan wel een familie die het dus heel leuk heeft. Zonder drama en intrige.

En tenslotte nog even jullie aandacht voor het allerbeste schort ooit:

Laat je in de watten leggen door Mohamed en zijn crew in hun knusse restauran! En nog een tip: ze doen ook catering.