Eerder schreef ik een ode aan het vissersdorpje Essaouira en aan de leuke vishandel bij mij in de buurt. Maar nu ben ik de afgelopen tijd veel in Rotterdam geweest voor eet-gerelateerde zaken. Zo deed ik laatst bijv. deze geweldige ontdekking. Zijn jullie daar inmiddels al een keer geweest?

In deze blogpost gaan we verder met een Rotterdamse viswinkel met een geheim…

Andaluce

Als je vis wil eten zoals vis bedoeld is, ga je naar Andaluce. En dan hoef je niet naar Zuid-Spanje te vliegen om daar het Alhambra te bezoeken. Mag wel natuurlijk, kijk hoe mooi:

Maar dat hoeft dus niet meer. Vanaf nu kan je ook gewoon naar de 1e Middellandstraat in Rotterdam gaan. Daar zit nl. deze vishandel:

Als je er voorbij loopt, denk je: ok, een vishandel.

De schatten van de zee

Als je naar binnenstapt, denk je: ok. dit is een vishandel met een totale overvloed aan alles wat er uit de zee komt. Leuk zeg.

Mooie rode mullen:

Gemarineerde zalm, inktvisringen en nog veel meer:

Garnaaltjes, sardines, tong:

Mooie visjes:

Gebakken vis:

Dikke vette octopus in de vrieskou:

Even in de oven met heel veel knoflook en je vraagt jezelf niks meer af. Alles is gewoon goed.

Gemarineerde ansjovissen, gerookte zalm, makreel, paling, Noorse en jumbo garnalen. You name it, they’ve got it:

Maar er is meer. Namelijk. De vissalades. Alle vissalades die er bestaan op aarde zijn vertegenwoordigd in de vitrine van Andaluce. Wie het tegendeel denkt te kunnen bewijzen mag zich melden bij mij en wint een blikje sardientjes.

En achterin de zaak zie je dat ze ook empanadas verkopen met vis, gehaktballetjes (normaal of pittig), viskoekjes, pasta met zalm enz. Alles homemade. Maar je hebt dan nog steeds niet in de gaten wat hier nog meer te halen valt.

Een geheim paleis

Helemaal achterin zit namelijk een trap naar boven, mét mooie houten leuning. Die trap leidt naar een prachtig mini-paleis waar je overheerlijke visgerechten kan eten. Alles met veel zorg en liefde gemaakt.

Nu kun je verschillende dingen doen. Je doet jezelf een beetje tekort en bestelt enkel een lekkerbek of haring en vertrekt weer. Je kan ook wat vis kopen en thuis iets koken en wat van je dag maken. Maar wat het allerleukste zou zijn, is als jij nou eens gewoon de boel de boel laat, alles uit je handen laat vallen en boven in dat verborgen restaurant gaat eten als een Koning of Koningin.

Dus loop die trap op. Hup! Daar ga je…

En stap binnen in dit prachtige vertrek:

De muren zijn met de hand zo mooi gemaakt:

Prachtig houten plafond en lampen uit Marokko. Als je omhoog kijkt, zie je dit:

Je hoofd in je nek leggen was nog nooit zo aangenaam.

Neem plaats en bestel een Marokkaanse muntthee:

Alle vissalades van de wereld

En beslis wat je gaat eten. Je kan van de menukaart bestellen maar je kan ook naar beneden gaan, een nummertje trekken en de vis aanwijzen die je wil, die wordt dan voor je gebakken en boven in het restaurant geserveerd. Zo bijvoorbeeld:

Dit wil je toch?

Of je gaat compleet aan de dagelijkse realiteit voorbij en gaat nog een stap verder en bestelt dit, met kreeft en al:

Of je vraagt om een schaaltje met wat vissalade en dan krijg je dit:

Haha. The Moroccan way.

Vissoep en zalmlasagne

Ik proefde de vissoep en die was ontzettend lekker. Deze soep wordt elke ochtend vers gemaakt en er zitten geen gekke toevoegingen in, alles is puur natuur:

Deze zalmlasagne wil en kan ik maar niet vergeten. Mijn god wat een smaaksensatie. En zo’n apparaat kost €4,50. Daar krijg je in andere tenten net een glas verse jus voor!

En deze empanada had alles wat ie zou moeten hebben. Een smeuïge, smaakvolle inhoud met tonijn, paprika en tomaat en met kaas bestrooid die in de oven gesmolten was:

HAP:

De Visbastilla

Nee, dan de visbastilla. Nog nooit in mijn leven at ik visbastilla die beter gevuld was dan deze. Alle schatten uit de zee leken er in terug te komen. Met een pure vissmaak. Dus niet een mini-hoeveelheid  vis en verder vooral veel kruiden maar juist andersom. Wat een feest om dit pakket te mogen eten. Met een toefje zeewier en een complete garnaal:

Ze maken ook loempia’s met dezelfde vulling als die van de bastilla:

De paella…tja…wat kan ik nog zeggen. Het ging maar door. Echt alles was ontzettend vers én echt heel erg lekker.

De calamares waren mooi zacht evenals de gebakken tong:

Over gebakken tong gesproken. Toen ik klein was had ik een Jip & Janneke-vriendjesboek. Eén van de vragen was ‘Wat is je lievelingsdier?’. Mijn vader vulde in: ‘tong in boter gebakken’. Kan echt niet natuurlijk. In het vriendjesboek van een kind van 5. #trauma

Charmilla

Oh nog even dit:

Die saus links op de foto. Die wil ik even uitlichten. Charmilla is dat. Marokkaanse tomatensaus die veel bij vis gegeten wordt en zooo lekker. Je proeft heel veel tomaat en dan met ui, knoflook, koriander. Goddelijk.

Tortilla met garnaal en zeekraal

Laten we het nog even hebben over deze tortilla:

Goed gevuld met lieve kleine roze garnaaltjes. Je proeft vooral kruiden en vis i.p.v. alleen maar stukken aardappel. Wat een verademing!

Voor mijn rubriek op BNR Nieuwsradio maakte ik een item over Andaluce. Terugluisteren kan hier.

Oh en wat ook nog leuk is om te weten: ze gaan de boel binnenkort verbouwen zodat die Paleissfeer ook wat meer naar beneden gehaald wordt. En dat betekent ook een nieuwe menukaart met nog meer lekkere gerechten! En vrijdag wordt couscousdag, Can’t wait!!

Ga, ga, gaaaa daarheen!!!