UPDATE: ShamBosa doet op dit moment alleen nog catering en is dus niet meer te bezoeken…

Beste vrienden, Ik weet dat mijn volgers grotendeels in de randstad zitten en dan met name in Rotterdam en Amsterdam maarrrrr als je ergens anders woont mag je ook niet verhongeren en dus ga ik helpen.

Een tijdje terug werd ik getipt door Ilona. Haar Bourgondische blog vind je hier. Ik vertelde haar dat ik lunchplekken door het hele land zocht en zij kwam aan met dumplings in Tilburg die ik geproefd moest hebben voordat ik deze aarde weer zou verlaten. En zo geschiedde uiteraard. Afgelopen zomer (alweer heeeeel lang geleden) nam ik de trein naar Tilly. Vanaf het station daar is het 5 minuten lopen naar Bank 15 – een gebouw met een aantal bedrijven erin en op de begane grond, een briljante kantine. De mensen die in dat gebouw werkzaam zijn, mogen zich in hun handen knijpen dat ze elke dag kunnen lunchen daar. Ik kwam heel gefocust voor één enkel tentje: ShamBosa, gerund door de 23-jarige Shamila Panah.

Shamila serveert het eten dat je bij haar thuis ook voorgeschoteld zou krijgen. Zo eet je er haar oma’s Afghaanse linzensoep. Kijk, dit is de soep in kwestie:

Toen ik ‘m voor me kreeg, dacht ik: ok, lekker. Gewoon een linzensoep. Altijd goed want met linzen (ja, ja) en daar houd ik van want daar kan ik lang op draaien. En toen nam ik een hap…

Wauw!!! Geweldige smaak!!!

Ik had ‘m echt onderschat. Het Idols-effect zeg maar. Dat iemand binnenkomt voor de auditie en je denkt: tja, wat kan dit nou worden? En dat diegene dan een lel van een stem blijkt te hebben en de jury compleet wegblaast. Deze ‘sope dahl’ is een gerecht met karakter. Pittig door de gember die erin zit en op smaak gemaakt met de huisgemaakte masala mix van de familie. Shamila’s vader vermaalt de specerijen volgens zijn eigen recept. Zo heeft elk Afghaans restaurant of huishouden waar serieus gekookt wordt een eigen mengsel en op die manier smaken alle gerechten overal toch net even anders en bij ShamBosa pakt dat heel goed uit.

Ik ben van mening dat iedereen deze herfst en winter (de enige twee seizoenen die we nog lijken te hebben in NL) die soep gegeten moet hebben. Ik geloof er heilig in dat niemand dan griep krijgt en we er ook allemaal niet zo moe, wit en wee uit gaan zien en minder chagrijnig tegen elkaar gaan doen.

Toen Shamila vijf jaar oud was vluchtte ze met haar familie voor de Taliban. Haar vader was journalist maar eenmaal aangekomen in Nederland werd hij kok – en een hele goeie heb ik mij laten vertellen. Hij controleert nog steeds elke dag de inhoud van haar pannen.

En we moeten het nog zeker even hebben over de mantu daar. In Brabant zijn best wat Afghaanse restaurants en ik heb er al aardig wat uitgeprobeerd. En bij ShamBosa proefde ik de lekkerste mantu tot nu toe! Mantu zijn Afghaanse dumplings gevuld met gehakt, groenten en kruiden en bij ShamBosa helemaal zelf gemaakt van deeg tot vulling tot saus met spliterwt, vol van allerlei smaken en het deeg is niet te zacht mar heeft een goeie bite. En bovendien ben je na één zo’n bordje heerlijk vol. Daar houd ik van. Ik kan niet teren op een snee brood met kaas of vruchtenhagel. Daar word ik een slap en naar mens van. Nee, doe mij maar die mantu. Het liefst all day, every day.

Kijk wat een pracht:

Ik overweeg nu een kantoorruimte te huren in dat gebouw en voortaan op en neer te reizen naar Tilburg. Iemand interesse om mee te doen?

De Qabli palaw (basmatirijst met gekarameliseerde wortel, rozijnen, amandel en gesmoord kalfsvlees) proefde ik niet maar zag ik wel de revu passeren:

En ik heb me laten vertellen dat de sambosa’s maar ook de chabli kabab heel erg de moeite waard zijn! Je kan tot in de vroege avond bij ShamBosa terecht en als je niet kan kiezen ga je voor een proeverij.

Gaan jullie de rest proeven voor mij en laten jullie weten hoe het was?

Shamila was ook te horen in mijn rubriek op BNR Nieuwsradio. Terugluisteren doe je hier.

UPDATE: ShamBosa doet op dit moment alleen nog catering en is dus niet meer te bezoeken…