Het sneeuwde deze week en ik vond dat supergezellig. Vanonder een deken op de bank sloeg ik de wereld gade. Ik brouwde, geïnspireerd door de film Chocolat, een supergoeie warme choco met cacao, kaneel, piment, kardemom en cayennepeper en een stuk pure chocolade in de beker (rijmt). Kan ik iedereen aanraden.

Wat een feest dat ik niet op een veldbed op Schiphol lag, in een vrachtwagen reed in Amsterdam-Westpoort of met natte sokken in mijn schoenen aan het spoor moest werken. De horror! Toen ik dinsdagochtend (the day after De Sneeuwstorm) op de fiets stapte, waren nagenoeg alle fietspaden alweer schoongeveegd. Wat een wonder! Dit soort kleine, maar zeer belangrijke details, zijn de geneugten van leven in een welvarend land als Nederland. Klein, rijk, goed georganiseerd. #besef.

Over naar de plek van deze week.

Soms, als je reist naar warme oorden, kom je terecht in tentjes die zo fijn en knus en relaxed zijn dat je er nooit meer weg wil. Ken je dat?

Ik heb het over laidback plekken zoals in Essouaira, met handgeweven tapijten op de vloer, kussens overal en waar je met een avocadoshake in je knuist ligt te bedenken hoe je kan regelen dat je nooit meer terug naar je duffe kantoor hoeft. Of die tent in Cascais waar je naast een oven met echt vuur in grote boeken met mooie reisfoto’s kan bladeren en waar goddelijk eten gemaakt wordt (ik bleef maar bestellen). Of die keer in Koh Tao, toen ik terecht kwam op een enorm balkon dat half de zee in liep met hangmatten en vissen net van de haak zo op mijn bord. Wat een leven denk je dan. IK WIL DIT VOOR ALTIJD!!! #nooitmeernaarhuis Immers: dat soort tentjes met een superchille vibe, die vind je gewoon niet in Nederland.

Toch?

Moet ik van terug komen…

Geen geruis van de zee en geen hangmatten maar de vibe is ON POINT.

Ik heb nog best een tijdje gedacht dat dit tentje een reisbureau was…Op de gevel staat iets van Afrika & take me away met een zon erbij. Ik zag mezelf al gaan. Maar, geen reisbureau. Wel: een verstopte oase waar de hele dag gekookt wordt, in de omgeving van het almaar hipper (en daarmee mainstream) wordende Beukenplein. Een plek waar je elke dag vanaf een uur of drie kan eten, afhalen of chillen op de bank met een gezellig boek en een stuk taart en een moringa thee of huisgemaakt drankje.

Dit tentje behoort tot de steeds kleiner wordende groep horecagelegenheden in Nederland die nog helemaal z’n eigen plan trekt en zich weinig aantrekt van hypes of concepten (laat staan Michelinsterren). Een tent die z’n eigen sfeer neerzet en waar het niet alleen maar draait om zoveel mogelijk geld verdienen met overpricete GT’s.

Kijk, het is hier erg gezellig:

Kaarsje aan, platenhoezen aan de muur. Van Aster Aweke. Zet maar aan. Staat hier ook op nu, as we write.

Walk the line:

Het is hier alsof je bent terechtgekomen in iemand’s herinnering. Knussig, alles.

Je eet hier vegetarisch maar ook vlezisch. Ethiopisch-Eritrees dus veel gestoof. Het lijkt wel een warung met al die verschillende gerechten:

Naast de bekendere gerechten uit deze keuken zoals misir wot (linzenstoof met berbere, knoflook en ui) en doro wot (met o.a. kip, knoflook en berbere) staan er ook creaties met bijv. bieten op de kaart, hierboven rechts op de foto.

Dit is berbere trouwens:

Het staat er op dus het is zo.

O.b.v. chilipepers, zwarte en witte peper, knoflook, gember, basilicum en fenegriek. Soms ook met nigellazaadjes, korarima (ook wel valse kardemom genoemd – wordt ook gebruikt in koffie, thee, brood en boter) en ajwain (koningskomijn – leuke naam!). Elke Ethiopische of Eritrese kok heeft z’n eigen recept. Lekker dus in stoofgerechten maar ook om je vlees of vis mee in te smeren, in soepen of om je groenten mee op smaak te maken.

Deze pot kwam uit de keuken maar ze verkopen de mix ook aan hun klanten. Net als hun eigen mitmita mengsel:

Ook die mix verschilt per kok. Met chilipepers, kruidnagel, zout en kardemom en soms ook kaneel, gember en god weet wat nog. Het wordt gebruikt als smaakmaker, om een beetje over een gerecht heen te strooien maar ook om kitfo mee te bereiden – een feestgerecht van rauw rundvlees. Oost-Afrika’s antwoord op de steak tartare.

Naast berbere en mitmita vind je er nog een hele lijst met andere specerijen die je allemaal aan kan schaffen. Bula (meel waar je drankjes, pap en platbrood mee maakt), beso (soort van basilicum), shiro (o.b.v. gemalen kikkererwten en specerijen om shiro wot mee te maken), mashela (gierstmeel), neter-kebe (geklaarde boter), korarima (valse kardemom) maar ook meer gangbare dingen zoals fenegriek- en komijnzaden, groene kardemom en kaneel.

Je kan dus helemaal los met het aanvullen van je keukenkastjes.

Om vervolgens een bordje van dit te bestellen:

Op de voorgrond duba wot – pompoenstoof met kurkuma, links de bieten, daarachter een stoof met aubergine, daar recht tegenover iets met boerenkool en zoveel meer lekkers. De misir wot met linzen blijft één van mijn favorieten uit deze keuken – lekker vol van smaak. En het fijne is dat je na een bord als hierboven echt wel even door kan. Groenten, linzen, die pannenkoeken. Stevige kost en dat is belangrijk wanneer het winterstormt. Je gaat nu geen koude salades eten of je brein bevriezen met smoothies met bevroren fruit. Dan voel je de dingen om je heen niet helemaal goed aan.

Deze schotel was helemaal vegetarisch maar je kan dus ook een mix met malse kip en lam bestellen. Met injera erbij die daar met stapels gebakken worden elke dag:

De injera’s hierboven zijn o.b.v. mashela – gierstmeel. Injera’s o.b.v. teffmeel maken ze wel op aanvraag, mocht je dat willen.

Kijk en helemaal achterin kun je in de keuken kijken:

En er wordt daar dus de hele dag gekookt en dat is supergezellig!

Dus plof neer en buig je over je bord:

Boekje erbij als je alleen bent of je tafelgenoot de hele tijd op z’n telefoon zit (echt, houd daar mee op – mensen liggen in scheiding door die schermen):

Oh, en nog een drankje erbij. Moringa thee bijv. (ook te koop):

Een beetje een bittere kruidenthee. Of je gaat voor drankjes uit eigen keuken. Hier maakten ze hibiscussap met munt:

7:

Maar er zijn meer smaken:

Gemberbier maar ook tamarindesap:

Gemaakt van die bruine platte dingen  – oh er is een tekening op het etiket zie ik nu.

Na je injera schaal kun je ook nog eens een heerlijk stuk taart bestellen bij Kilimanjaro, steeds weer andere varianten!

Hier een chocoladetaart in de maak:

Maar ook…

Dit is echt het allermooiste van het hele artikel…Langzaam.

Langzaam…

…scrollen:

Kapot mooi.

Of nee, deze dan:

I’m in love!!! Kun je daar gewoon eten!

En ze maken hun eigen mango- en bananenijs met kokos. Maar ook: bananencocoskoekjes:

We hebben geluk dat zij bestaan dus ga er gauw heen. Eet in de late middag een stuk taart bij kaarslicht, haal injera af met linzen en pompoen of eet het daar op. Laat je away taken en chill je een slag in de rondte bij Kilimanjaro!