Het heeft even geduurd voordat dit verhaal geschreven werd. Op de dag dat Saravanaa Bhavan opende, ergens in maart dit jaar, reed ik er, wonder boven wonder, net langs. Het restaurant zit op een plek die door sommigen ‘vervloekt’ werd genoemd omdat men het er nooit heel lang volhield. Nu stond er, op dag 1 dus, al meteen een lange rij, bestaande uit enkel Indïers, die via de trap helemaal tot aan de stoep liep. Ik nam direct een kijkje maar even snel een hapje eten was er op dat moment niet bij. Het nieuwtje dat ook Amsterdam een Saravanaa Bhavan-vestiging kreeg (ze zitten over de hele wereld nl. van Maleisië tot Bahrain en van India tot Canada), had zich als een lopend vuurtje verspreid  in de Amsterdamse Indiase expat-community die inmiddels ca. 8.000 mensen telt. Niet veel later, keerde ik terug om er te eten en ik denk dat ik deze tent nu al, in november, kan uitroepen tot dé culinaire ontdekking van 2016. Hieronder leg ik uit hoe ik er in godesnaam bij kom om zo vroeg in het jaar al zo’n serieuze uitspraak te doen.

Saravanaa Bhavan is zo ongeveer het enige, echte Zuid-Indiase restaurant in Nederland. Alles is vegetarisch en de menukaart is ongelofelijk uitgebreid. Je kan ruim 300 verschillende items bestellen. 372 om precies te zijn. Incl. allerlei fantastische drankjes zoals “rose milk”, “special madras coffee”, zoete en zoute lassi’s en badham kheer (een melkdrankje o.b.v. amandelen met kardemom en saffraan). Ongeloveloos zo fantastisch! Je kan er ontbijten, lunchen én avondeten. Hoe geweldig is dat? Indiaas ontbijten in het weekend met bijv. medu vada (linzendonuts) of idli (gestoomde rijstcakejes) en masala chai. Een keer wat anders dan een boterham met gekookt eitje of een tosti met ketchup. Of een overnight-oats-super-acai-chia-goji-anti-oxidanten-bowl. Zullen we met die laatstgenoemde sowieso gewoon stoppen? Willen wij dat afspreken? Bedankt zeg.

Toen ik een tijdje terug voor het eerst hier at, zaten er voornamelijk Indiërs. Inmiddels weten Amsterdammers hun weg ook te vinden naar deze briljante tent en dus is het publiek een bonte mix van expats, hipsters, babyboomers en alles wat daar tussen, naast en onder zit.

Zoals je ziet heb je, in dit geval, niet heel veel meer nodig dan een aantal goeie stoelen en tafels i.c.m. verschrikkelijk lekker eten om je tent als een trein te laten lopen:

We beginnen met de bijzondere broden, alleen daar kan al een museum over geopend worden.

Kijk, dit is poori:

Lijkt een beetje op de Albanese broodjes die ik eerder maakte.

Dit is uttupam, ook een heel smakelijk ding met wat groentjes erdoorheen:

En hier zie je wat ik vandaag at, als lunch:

De enorme pannenkoek die je hierboven ziet, heet dosa en was in dit geval gevuld met een goed gekruid aardappelmengsel. De overheerlijke, milde sausjes ernaast smaken o.a. naar kokos en koriander.

Eerder at ik al een keer medu vada (linzendonuts):

Vandaag nam ik ook een kijkje in de keuken en sprak ik met de eigenaar Kris Ramamurthy over zijn restaurant, waarover later meer…

Het eten daar wordt elke dag vers gemaakt. Er wordt niets bewaard of een dag vooraf al gemaakt. De koks starten al rond half zes in de ochtend met voorbereidingen.

Met een kokosbezem wordt er water verspreid over de bakplaat:

En bakken maar, die broden:

En wat ik ook at vanmiddag was vegetarische Thali (zo heet de schaal hieronder in zijn geheel) met poori’s, pappadum en rijst:

En een mango lassi om te blussen als het me af en toe even teveel werd.

Thali eet je met de klok mee. Je begint met het minst pittige kommetje dat op de foto hierboven ter hoogte van de mango lassi staat (waar het kleine bakje met Indiase sambal bovenop staat) en eet dan stapje voor stapje (ja, stapjes, geen sprongen!) steeds pittigere gerechtjes. Het bakje recht tegenover het schaaltje waar ik als eerste uit at, was het allerpittigste. Ik nam per ongeluk een behoorlijke hap en kreeg meteen tranen in m’n ogen van ellende. Voorzichtig zijn dus en vooral veel rijst erbij eten steeds. Na ‘t allerpittigste bakje zie je een waterig goedje. Dat is meer een soort smaakmaker voor erbij en daarna krijg je de yoghurt, karnemelk met koriander en mosterdzaad en raita om eens en voor altijd de boel te blussen. Het allerlaatste bakje is een dessert gemaakt van linzen, kokosstukjes, cashews en kardemom. Ayurvedisch eten is dit, dus alles moet in balans zijn.

Het derde bakje van rechts hieronder is een curry met bloemkool. In het bakje daarnaast zie je een groen stuk groente. Ik dacht dat dat okra was maar het bleek drumstick te heten, een groente van de moringaboom. De buitenkant is hard maar als je de groente open bijt kun je de zachte binnenkant opeten. Bittere smaak en bomvol ijzer, zo werd mij verteld.

Dt is Kris. Ontzettend leuke, aardige man en wat ben ik hem dankbaar dat hij op het idee gekomen is om Saravanaa Bhavan naar Nederland te halen. Wanneer je klaar bent met eten kun je een lepeltje sauf nemen (anijszaad) als mondverfrisser:

Kris vertelde dat hij elke ochtend, voordat het restaurant opent, de keuken ingaat om te proeven of alles precies is zoals het moet zijn. Als er iets niet klopt maken ze ‘t gerecht opnieuw.

Voor mijn rubriek op BNR Nieuwsradio interviewde ik Kris. Terugluisteren kan hier.

Vraag vooral de bediening om raad bij het maken van een keuze. De kaart is echt behoorlijk overwhelming als je de keuken niet kent. Als je rond een uur of 13u komt voor de lunch is er meestal wel plek, de avonden zijn veruit het drukst en dan kan je soms rijen verwachten. Maar het wachten wordt beloond dus als je het mij vraagt: ga er vooral in staan!

Doe jezelf een lolletje en eet je buikje rond bij:

Saravanaa Bhavan

• Stadhouderskade 123-124
• 1074 AV Amsterdam
• 020-7531250
• ma t/m vrij van 11:00u – 22:00u | za & zo van 10:00u – 22:30u