Damherten, kennen jullie de charmante Liz nog die vanuit haar wolkenkrabber in Rotterdam cochinita pibil maakte voor mijn Nederlandse eetcultuur zomerserie? De video bekijk je hier.

Deze vrouw heeft ook een eigen hoofdstuk in mijn boek en sinds een tijdje ook een restaurant! En daar serveert ze echt Mexicaans eten. Geen Tex Mex maar Real Mex.

In Nederland komen er de afgelopen jaren hier en daar goede Mexicaanse restaurants bij maar tot nog niet zo heel lang geleden moesten we het vooral doen met nachos, rijst, paar bonen erbij, beetje guacamole, burrito met pikante kip (wat dat ook moge betekenen want meestal is die kip helemaal niet zo pikant), dat soort werk.

Bij Liz is het anders. Ze maakt zich hard voor het overbrengen van de authentieke Mexicaanse keuken. Zo serveert ze niet alleen margarita’s maar ook horchata en drankjes van Jamaica flower (hibiscus), tamarindesap en Mexicaanse wijnen.

Toen ik Sabor Sabor bezocht, gaf Liz me de sopa de frijoles – een soep van zwarte bonen met verse kaas, koriander en tortilla:

Fris maar wel vullend, een fijn soepje. De knapperige tortilla’s die ik erbij kreeg komen in de smaken naturel, nopal (een cactussoort) en chipotle (gerookte jalapeñopeper):

We moeten het even hebben over de sausjes die je hier linksboven ziet. Onderin in het blauwe bakje is salsa verde met groene tomaten, oranje bakje is met salsa habanero (zo’n klein rond heet pepertje) en ingemaakte rode ui en het gele bakje is een salsa met 2 rode pepers waaronder achiote.

Alle salsa’s waren aan maar de salsa habanero met rode ui is me met name bijgebleven. Ik bleef maar lepelen uit dat bakje. Deze salsa is ook lekker bij de cochinita pibil die ik eerder met Liz maakte, het recept vind je hier.

Wat ik nog meer at zijn quesadillas chapulines en dat zijn…

Kaasdingen dus met….sprinkhanen:

En ik kan zeggen dat die mij zeer zeker niet zijn tegengevallen. Liz voerde me al eens eerder sprinkhanen toen ze nog een pop-up restaurant aan de West-Kruiskade had. Het ding met Liz is dat ze zo charmant en lief een aardig is dat ik nog wel op een stuk boomschors zou kauwen mocht zij mij dat aanreiken.

Dingen als hartjes, levers en hersenen e.d. trek ik totaal niet maar deze pot zou wel op gaan als ie in mijn keuken stond:

Ze zijn lekker krokant en doen denken aan chips en chips is altijd een goed idee.

Wil je mij in actie zien in de keuken van Liz en sprinkhanen zien eten? Check dan deze video die ik met Tenny Tenzer maakte voor de Volkskrant:

https://www.facebook.com/volkskrant/videos/vb.132272050127848/880911338928275/?type=2&theater

Kijk, Sabor Sabor zit aan een gezellig pleintje in een woonwijk en binnen is het kneiterknus. En Liz is dus minstens zo gezellig als haar zaak:

Bij Sabor Sabor worden er naast de dingen op de kaart ook steeds bepaalde specialiteiten gemaakt zoals bijv. tamales in de winter. Tamales zijn eigenlijk complete maaltijden in een draagbare verpakking van bananenblad. Ze schijnen ontworpen te zijn in Colombia maar eigenlijk heeft elk land in Zuid- of Centraal-Amerika inmiddels een eigen variant. De tamale bestaat uit gestoomd maisdeeg (de masa) met aan de binnenkant een vulling van bijv. langzaam gegaard vlees, meestal kip of varken.

En wat Liz ook regelmatig doet is speciale avonden / events organiseren waar ook weer allerlei bijzonders aan eten geserveerd wordt. Bijv. romeritos (een stoofgerecht o.b.v. een Mexicaanse groene gbladgroentensoort in mole – een Mexicaanse chilisaus) en nopales rellenos (gevulde cactusbladeren in salsa verde, ja ja!). De cochinita pibil die ik eerder met Liz maakte, staat soms ook op het menu.

        

Sabor Sabor