Afgelopen nazomer gingen jullie helemaal los op de kenkey-video die ik maakte. Met ruim 113.000 views, kreeg de video een tweede plek in mijn best bekeken video’s-lijstje. Maar, je moet hier wel voor naar Antwerpen en niet iedereen woont in Antwerpen of komt daar binnenkort. En dus ga ik degenen die dichterbij Amsterdam wonen dan bij Antwerpen helpen in deze nieuwe post met daarin de meest authentieke snackbar van Amsterdam.

In Holland staat een huis. In Amsterdam Zuid-Oost om precies te zijn. En niet zomaar een huis, neen, een kenkey huis. Aan de kant van een serieuze weg wappert de black star van Ghana aan de gevel van een klein, met golfplaten bekleed huisje. Golfplaten in de kleuren van de Ghanese vlag. Geel, zwart, rood en dan nog een groene deur. Like.

Op de gevel staat: “Lomnava Kenkey House” met eronder “African Food & Catering services” en dan “chopbar”.

Chop is slang voor eten. Tjappen.

Een chop bar is in Ghana (maar ook in andere West-Afrikaanse landen) een bar of restaurantje waar de buurt samenkomt om het leven te bespreken onder het genot van een bord fufu met soep of banku. Vaak simpele eethuisjes die van oorsprong bedoeld waren voor single mannen die goed huisgemaakt eten wilden maar wie het ontbrak aan een vrouw om dat voor ze te maken.

Inmiddels hebben veel Ghanezen de traditionele chop bar ingeruild voor hamburgers, pizza’s en friet. De eethuisjes zijn wat meer op de achtergrond geraakt of verdwenen alhoewel er natuurlijk overlevers zijn en er  inmiddels ook hippere chop bars bestaan waar je kan gaan zitten fine dinen.

Het vette is dus, dat Amsterdam ook gewoon zo’n chop bar heeft. Alsof het niets is.

De eigenaresse, Pauline, verkocht haar Ghanese specialiteiten eerst vanuit een fiets op straat op verschillende plekken in Zuid-Oost maar heeft sinds een jaar of drie een vaste stek.

Dit is de menukaart:

Good old kenkey maar ook fish & chips, fufu & palmnut soep en spaghetti! Of een portie gefrituurde plantain. Weer wat anders dan skinny zoete aardappelfriet. (O, god, ik voel een hype aankomen.)

Ik proefde dit:

Jollof rice met dried beef, shito*, plantain en een gekookt ei. In een heel gezellige kom:

*Eerder legde ik shito als volgt uit:

Shito is mijn nieuwe lievelingssaus. Het betekent peper en wordt gemaakt van heel veel uien, olie, tomatenpuree, gember, chili en gedroogde en gemalen vis, garnalen of rivierkreeftjes. Shito is zo lekker – het geeft elke hap karakter  en het zorgt ervoor dat je je gaat afvragen waarom merken als Remia en Calvé hun producten nog sauzen mogen noemen.

Pittige dingen (o.b.v. tomaat, ui en peper) en daaronder shito in overvloed:

Je kan ook een voorraadje mee naar huis nemen:

Die dag had ik echt een belachelijke planning gemaakt want voordat ik hier terecht kwam, at ik bij mijn food friend Paulami van Spicetrip with Paulami – die de sterren van de Indiase hemel voor me kookte. En toen ging ik hier ook nog langs. Gekte maar waar.

Maar dat weerhield me er niet van om ook nog de fufu & palmnut soep te bestellen:

Die soep is een winnaar. Pittig en met een hele volle, hartige smaak. Gemaakt van rode palmolie. De olie komt in dit geval niet van het vruchtvlees maar van het zaad van de vrucht, zo werd mij verteld.

De rijstbal of rijst fufu heet omotuo in Ghana maar wordt ook in Nigeria gegeten en heet daar tuwo shinkafa. De rijst wordt met heel veel water gekookt waardoor ie extra zacht wordt en je ‘m makkelijk kan prakken en er een bal van kan vormen. Pluk een stukje rijst van de bal met je rechterhand en doop ‘m in je soep. Doe het.

De broer van Pauline was ook van de partij:

Handen wassen:

“God bless” en gaan:

Het is een continu komen en gaan van mensen die Pauline’s maaltijden komen inslaan. Alles ligt klaar voor de drukte:

En snacken kan je er ook:

Aan vissigs geen gebrek:

  

Africa Queen, waar heb ik dat eerder gezien?

Hier natuurlijk.

Met de klok mee: kenkey, gebakken vis, spicy tomato sauce (aanrader ook om zelf te maken want is overal lekker bij) en shito:

Toetje:

Koekjes, snoepjes, cakejes, snackjes:

Vijftig tinten groen:

Pauline’s chop bar is een verademing in een almaar gelikter wordende stad waar elke rafel of rauwe rand neurotisch weggepoetst wordt. Hier stap je een hele simpele chop bar binnen waar mensen een met liefde bereide maaltijd komen afhalen of opeten.