Vriend/vriendin. Het is tijd dat we in grote getale naar de Linneausstraat in Amsterdam-Oost te trekken. Waarom? Omdat je daar een grillroom 2.0 vindt waar je gegeten moet hebben.

– Einde bericht

Nee, grapje. Ik zal mezelf nader verklaren:

In de Linneausstraat wordt sinds enkele jaren een imperium uitgebouwd dat de naam Şafak (zonsopgang) draagt. Er zijn inmiddels vier zaken die deze straat in Oost domineren. Er was al een ‘geen zin om te koken’-vestiging waar je voor ongeveer €6,- superlekker warm eten met een salade afhaalt. Denk aan een paar zachte, smaakvolle aubergines gevuld met rijst of gehakt en dan een salade met bloemkool of bonen of wat je hart kan bekoren – een fijne maaltijd. En mensen die niet aan vlees doen kunnen er ook terecht want er zijn steeds twee vegetarische maaltijden.

Niets meer aan doen.

Een paar deuren verder zit een vestiging met vooral broodjes döner. Dat is allemaal rond nr. 221 en 213, ga maar zoeken. Verder is er nog een pide-vestiging en sinds kort bestaat, op de hoek van de Linneausstraat- en kade, de afdeling grillen mét terras:

Op een dag stapte ik kordaat naar binnen. En mijn god. Soms denk je dat je alles wel gezien en gegeten hebt, maar neen, niets bleek minder waar. En dat geeft mij moed want dat betekent dat ik voorlopig nog niet klaar ben met mijn baan.

Ik heb best al wat kebab gegeten in mijn leventje maar bij Şafak vond ik toch weer gerechten die ik nog niet kende. Zo serveren ze er beyti kebab – echt een winnaar. Als ik jaarlijks awards uit zou rijken voor de beste, leukste, lekkerste gerechten zou die beyti van Şafak een prijs krijgen. Beyti is kebab in elegant en flinterdun yufkadeeg gerold (dus niet van die veel te dikke, weeïge tortilla’s die ook bestaan op deze gekke wereld) overgoten met een beetje yoghurt en een sausje van boter en tomaat en mensen daar zou ik een bad in kunnen nemen, en ik maak geen grap met je! Ook als er een bodylotion of nachtcrème van bestond, zou ik ‘m kopen.

Kijk deze unit! Niet te doen toch?

Wauw. Kijk nog eens goed naar deze schotel…Je wordt toch compleet weggeblazen als je dit voor je neus krijgt? De eerste keer wist ik niet wat ik meemaakte. Al die smaken en dingen en structuren en dan die yoghurt die het allemaal uitbalanceert. En dan die gegrilde tomaat. Blijft bijzonder dat een flauwe tomaat zo lekker kan worden op een houtskoolgrill.

Groenteafdeling:

Ook proefde ik de patlican kebab – kebab met aubergines. De aubergine is ZuperZacht.

En er hoort eigenlijk een handleidinkje bij dat gerecht over hoe het te eten en dat ga ik je nu geven:

1. scheur een goed stuk brood af
2. vul dat stuk met een beetje gegrilde tomaat, stukje groene peper en de kebab
3. schraap het zachte vlees van de aubergine van de schil af en doe dat er ook bij
4. stop in je mond, het liefst in 1 keer – niemand zit er op te wachten dat jij een hap neemt en al die sappen langs je kin naar beneden lopen. nee. echt niemand. ook niet als je superknap bent.
5. genieton

Turkse frisdrank erbij met mandarijnen die me terugnam naar vakanties in mijn jeugd:

We gaan het ook nog even hebben over hun Adana kebab die je hier (helemaal links en tweede set van rechts) op de grill ziet liggen:

Met lavaş erboven op om het te verwarmen en te doordringen van de houtskoolsmaak.

Kijk en de chef zorgt ook dat er wat van de kebabsappen op de wrap komen en dan legt ie ‘t weer even terug op de grill. Een meester aan het werk.

De eigenaren van Şafak reisden door Oost-Turkije om inspiratie op te doen voor hun menukaart en om te kijken hoe bepaalde gerechten daar gemaakt worden en dat namen ze mee terug naar de Linnaeusstraat en nu kunnen wij dat dus opeten.

Adana kebab is in Turkije een beschermde term. Hier vind je een lijst met restaurants in Turkije die door de inspectie heen gekomen zijn en bewezen hebben echte Adana kebab te maken. Het komt er op neer dat het uit lamsvlees gemixt met rode paprika mag bestaan. Niet allerlei kruiden en specerijen – het gaat om de smaak van het vlees en er wordt dan ook geen knoflooksaus bij geserveerd.  Verder horen er houtskoolgegrilde peper en tomaat bij (die tomaat is al een saus) en een salade van ui, sumac, peterselie en flinterdunne lavaş. En: het vlees wordt niet in een machine gemalen maar met een speciaal mes genaamd zirh.

Eigenlijk komt het er op neer dat je elke dag bij Şafak zou kunnen eten want het is meer dan brood en vlees. Het is brood, bulgur, vlees en heel veel groenten. Groenten zijn als medicijnen vertelde de eigenaar mij. Ik geloofde hem graag en at gestaag door. En niet alleen de groenten. Wat trouwens ook vet is: als het niet lekker is hoef je daar niet te betalen. Dat is hun garantie. Steek die in je zak. Lief en leuk vind ik dat.

En de mezzes zijn ook heel verdienstelijk. Deze piyaz bijv. is altijd een goed idee:

Van die grote, witte exemplaren en dan met peterselie sumac, rode ui..Een fijn gezelschap.

Paprika, ui, peterselie maakt samen ezme:

Cacık:

Oh, nog even over die rode jus…die is gemaakt o.b.v. boter en dat is een goddelijk sap. Dit is nou een sap waar ik een kuur mee zou willen doen. Hahaha. Laat dat tarwegras achterwege alsjeblieft en geef me dit.

Beyti chaos:

Maar er is nog meer…

Bijv.: Kiremitte Türlü (ovenschotel met groenten), kiremitte mantar sote (ovenschotel met champignons), Ali Nazik (met aubergines, gehakt, yoghurt enz.) en Sac Kavurma (roergebakken lamsvlees). En ze gaan werken aan meer vegetarische gerechten waaronder een hele goeie kebab. Ben erg benieuwd…Genoeg te doen nog dus voor ons. Jullie begrijpen dat ik dit moeilijk alleen af kan. Proeven dus daar en laat me weten hoe het was!

In mijn rubriek op BNR Nieuwsradio kwam Şafak ook aan bod. Terugluisteren doe je hier.