De Marokkaanse bakker 2.0

STOP met zoeken – vanaf nu hoef je nooit meer na te denken over waar je gaat ontbijten in Amsterdam. Op geen enkele dag van de week. Voortaan begeven we ons naar de Pijp en melden we ons bij de rijkelijk gevulde vitrines van El Mauri (en dat kan al vanaf 07u ‘s morgens!). Een uit de hand gelopen Marokkaanse familiebakkerij. Ontbijten, brunchen, lunchen of daar gewoon de hele dag zitten en eten – ik zou er voor tekenen en laatst deed ik dat ook. Ik kwam er bijna niet meer weg; ik kon simpelweg geen enkele reden bedenken om op te staan en deze bakkerij te verlaten.

I ♥ Maghrabi

Ik ben dol op Marokkaanse croissanterieën. Ze doen me denken aan Marokko en dat is altijd goed want ik houd van Marokko. Al Maghrib heeft me diep geraakt. Ik houd van de Marokkaanse cultuur en ik houd van Marokkanen. Heel generaliserend, ik weet het maar toch is het zo. Ik ben dol op hun donkere ogen, stoppelbaarden, wapperende hijabs of volle krullen, lange wimpers en de manier waarop ze vanuit hun hart handelen. En die totale onbevangen, ultieme gastvrijheid, hun dramatiek en schaamteloze trots. (En ja ik weet ook wel dat niet iedereen zo is: er zullen vast albino Marokkanen bestaan die supergierig zijn en wars zijn van drama maar laat me nou gewoon even aub).

De witte riads in de hete zon, een avocadoshake onder een parasol met stukjes walnoot erdoor en filodeeg gevuld met een overvloed aan groenten…Tajine met gekarameliseerde peer en kip die van het bot valt. O en dan die bruiloften!!! Ja hou me tegen want ik kan blijven gaan. Deze liefde sluimerde altijd al (ik denk dat ik in mijn vorige leven in een riad woonde in Fes ofzo of een andere Koningsstad en mijn dagen al muntthee-drinkend en koekjes-etend sleet aan de fontein van de binnenplaats tussen een overvloed aan planten) maar bloeide pas echt op toen ik op vakantie was in Essaouira. Geweldige plek. Soms verandert een reis iets wezenlijks in je, iets over hoe je in het leven wil staan en dat draai je niet meer terug.

Meer dan brood met jus

Terug naar de Pijp.

Als je het raam van El Mauri mag geloven, denk je: gegrilde broodjes kaas met een glas jus…

Het is lang geleden dat ik zo’n misleidend raam tegen kwam als dit. Mijn God, El Mauri is gewoon een paradijs man. Een verademing zeker in de jungle die de Pijp geworden is…De vitrines staan vol met allerlei heerlijkheden. Zoet, hartig, ertussenin (denk: avocadoshake) en op de zwarte borden staat wat er nog meer te krijgen is.

Maar het kon nu nog steeds alle kanten op. De ervaring heeft mij geleerd dat men tegenwoordig zelfs bij een simpele panini in staat is goed de mist in te gaan. Maar helemaal onderaan prijkt een variant met lamsburger en paprikachutney. Mmmm dacht ik toen. Ok, ok. Je hebt mijn aandacht. En ook: 1 eitje, 2 eitjes, 3 eitjes (gebakken in olijfolie)…toen dacht ik jaaa! Dit is zo’n dik vet Marokkaans ontbijt.

Oe en ook nog harira! Daar had ik zin in:

Voor diegene die er gevoelig voor zijn: kijk ook even naar de prijzen. €3,- voor een harira.  €2,50 voor een smoothie. Ik ken een tent in dezelfde straat die €6,50 voor een smoothie vraagt en ik werd laatst benaderd of ik naar de opening van een nieuwe locatie wilde komen. Heb ik even overgeslagen.

Msemen fashion

En zie hier de vitrines van El Mauri. Een eenzaam stuk tortilla en msemen:

Heel veel msemen. Overal waar je kijkt msemen:

Aaahhh wat houd ik toch van die pannenkoeken!!  Ik zou er een jas van kunnen maken of een broekpak en die met trots dragen. Zie je me al gaan? Soms besmeer ik ze met fetakaas, honing en kruiden, rol ik ze op, snijd ik ze in kleinere rolletjes en grill ik ze even krokant in de oven. Dat is het beste wat je kan overkomen op een zaterdagochtend. Of zondag- of maandagochtend of een andere ochtend of middag of avond.

En baghrir (of gringo of hatita) – mijn andere lievelingspannenkoek:

Neem er een paar mee voor naar huis en bak ze in een pan terwijl je ze overgiet met honing.

Ze verkopen ook sfenj – Marokkaanse donuts:

Heel veel Marokkaanse donuts:

Harcha:

Het werd tijd om te bestellen. Dit stond op het bord:

Ik dacht: dat moet wat zijn waar mensen voor terug komen anders ga je dat niet trots op een bord schrijven. Puur watermeloen is niet mijn favoriet maar ik zei mijn comfortzone gedag en bestelde ‘m toch. En wat was ie lekkerrrr….het geheim zit ‘m in de toevoeging van aardbeien en de shake is niet te zoet. Het meest verfrissende ding wat ik in lange tijd dronk. Een zwaar goed idee en zeker tijdens hete dagen.

Briouat bestelde ik ook:

En verder harira en tortilla en gelukkig had ik een eetgezel mee die deze plek tipte (geweldig!!! #dankbaarheid) en eitjes bestelde.

Klaar voor de start…

Daar gingen we dan. We namen plaats in deze leuke hoek die ook een beetje aan een Frans bakkerijtje doet denken:

Mmmmm…altijd lekker, harira…

Een heerlijke variant, simpel maar smaakvol. En met heel belangrijk: een stukje citroen. Er zit zoveel liefde en begrip in deze tent. Sommige mensen snappen het gewoon en anderen niet. Bij El Mauri begrijpen ze het. Een partje citroen maar ook olijfolie en honing in knijpflessen om je gerechten verder mee op te leuken:

En tabasco/habanero en komijn om bijv. over je eitjes te strooien:

Kijk even goed naar de afbeelding hierboven. Dat is wat je dus krijgt als je een eitje bestelt daar. Zwarte, zoute olijven, eitjes waar het eigeel uitloopt, geraspte kaas, stukjes vlees, warm brood en heel belangrijk: een schep shakshuka mengsel!! Dammit, wat was dat goed.

Een smeuïg stuk tortilla:

De briouat was gevuld met pittige kip, paprika en groentes. Beetje honing erbij. Heerlijk!

En door

Het geweldige is dat je naderhand ook allerlei desserts kan bestellen. RONDUIT ZALIG!!! Je gaat voor een megagroot stuk appeltaart of als je echt teveel gegeten hebt voor een klein bonbonneke:

Of een onvervalst stuk basbousa – griesmeelcake met in dit geval kokos en yoghurt:

Of de chocoladetaart:

En neem nog een notenmixbar mee voor thuis:

Einde:

De tortilla at ik later thuis, ik kon niet meer. De Mooncake-rubriek die ik voor BNR Nieuwsradio maakte, luister je terug via deze link.

Allen naar daar en snel!