Ok mensen. Buckle up. Ik neem jullie mee naar Amsterdam-West!!! Waar de blauw-wit-geruite plastic kleedjes voor jullie klaarliggen op houten tafeltjes zodat jullie even kunnen ontsnappen aan de stormachtige Februari-realiteit waar we met z’n allen middenin zitten.

Stroopwafels en kaas

Toen ik net terug was in Nederland woonde ik een tijdje in het centrum, niet ver van de Rozengracht en ook even op de Rozengracht. Temidden van de totale gekte die Amsterdam ook in zich heeft. Voor een paar maanden was ik aangewezen op de Albert Heijn aan de Westermarkt. Weet niet of je daar wel eens bent binnengestapt maar dat is een piepkleine locatie waar veel (jonge) toeristen stroopwafels, drank, zakken chips en kaas halen om op te eten in de stinkende en met bedwantsen gevulde stapelbedden van ‘t hostel waar ze in verblijven. O, horror!! Naast deze winkel zit een vestiging van Tours & Tickets aan de ene kant en een Steakhouse aan de andere kant. Je snapt ‘t sfeerbeeld dat ik hier schets? Als ik fatsoenlijk boodschappen wilde doen, moest ik m’n directe omgeving uit. Op een dag ontdekte ik de Griekse traiterie MITSOS:

Mak als lammeren

De dame die het eten bereidde en opschepte nam haar tijd. Ze legde aan eenieder rustig uit wat er allemaal voor moois in de ellenlange vitrine lag. Ik observeerde de situatie op een houten kruk terwijl ik mijn beurt afwachtte en bewonderde de manier waarop de eigenaresse (Evelien) al die gehaaste, opgefokte Amsterdammers deed smelten in haar handen terwijl ze hen door haar goed gevulde vitrine heen praatte. Mak als lammeren wachtten ze op hun eten en alsof ze net een retraite van een week (op Kreta) achter de rug hadden, verlieten ze de zaak.

Dit is (een deel van) de vitrine in kwestie:

Ik bestelde een paar dolmadákia (gevulde wijnbladeren),

Een bakje húmmus met komijn voor thuis…

En een vegetarische pita gyros. Nietsvermoedend. Het stond daar ergens op een bord en ik dacht dat wol ik wel!

Bleek dus dat ze daar de lekkerste pita gyros ooit hebben. Het staat op de wikkel, kijk maar:

Zelfgemaakte broodrol met courgettekoekjes

Wat ik kreeg was een zelfgebakken, warme, krokante broodrol met daarin een goeie portie courgettekoekjes, een flinke dot romige tzatziki en wat tomaat en ui. Goden. Wat werd ik daar blij van! ALLES was goed aan die pita. Troosteten op z’n best.

Gewikkeld in een ‘de-lekkerste-pita-gyros-papiertje’:

Ze hebben ‘m ook met kip, gehakt en varkensvlees.

Mitsos werd mijn uitvalsbasis toen ik daar in de buurt woonde en zodra ik ook maar weer een beetje in de omgeving kom, probeer ik m’n route en eetplan voor die dag zo te maken dat er zo’n pita in past :-).

Er is meer…

Maar er is meer…Laatst ging ik er langs en waren de pita’s net in de maak maar ik had geen tijd om te wachten. Gelukkig waren er nog een hele hoop andere dingen die ik wél kon eten. Ik ging voor een bordje gígantes (gemarineerde reuzenbonen) en een knapperige spanakópita (filodeeghapje met spinazie en kaas):

Die reuzenbonensalade zie ik vaker tegenwoordig maar soms zijn de bonen nog aan de harde kant en zit er verder weinig smaak aan. Deze was gemarineerd in verschrikkelijke goeie, frisgroene olijfolie én verse kruiden en de bonen waren lekker zacht.

Ik nam een kleine hap voor tussendoor maar je kan daar ook hele maaltijden bestellen of mee naar huis nemen. Of een tafel vol met mezédes bestellen.

Zoals deze gemarineerde ansjovisfilets (antsoúgia):

De halve maantjes hieronder (een vegetarische deegspecialiteit uit Kreta (kalitsoúnia Krítis)):

Of de gevulde reuzechampignons (manitária):

Artisjokharten (angináres) & olijven:

Gevulde paprika’s (piperiá gemisti):

Aardappel- en courgettekoekjes:

Deze goddelijk gemarineerde octopus:

Of een soepje of mousaká:

Hieronder in de maak:

Neverending kookmarathon

Bij Mitsos wordt er eigenlijk de hele dag door non stop, gekookt. Door bijv. de eigenaar Kiriakos of zijn dochter Nicolien. Dus ga daar vooral zitten, er is van alles te beleven:

Krantje erbij:

En bestel dan nog wat van deze onweerstaanbare sousoukákia (gehaktstaafjes in een pittige tomatensaus):

Of een complete zalm mocht je bang zijn de winter anders niet door te komen:

Om het festijn vervolgens af te sluiten met een mooi stuk karidópita (Griekse walnotencake met siroop):

Of je gaat voor een haffeltje Griekse koekjes, een paar blokken baklava, een appeltaartje, rijstpudding met kaneel of de zongedroogde vijgen in pure chocolade. Ik noem maar wat.

Griekse delicatessen

En voordat je dit prachtige winkeltje verlaat, doe je nog even een rondje boodschappen bij Mitsos. Ook fantastisch. Zo hebben ze thijmhoning uit Kreta maar ook carob siroop, gemaakt van de peulen van de johannesbroodboom. De zaden in die peulen worden dan geroosterd en vermalen en daar wordt dan weer siroop van gemaakt die qua smaak wel wat weg heeft van chocola met een vleugje karamel. In mijn Midden-Oosten periode wilde ik nog weleens kauwen op zo’n peul. Je ziet ze in de schaal hieronder:

Ze verkopen bijzondere, typische Griekse kazen zoals graviera, anthotyros, myzithra en staka:

De olijfolie is verschrikkelijk zuiver en bovendien ontzettend lekker. Ik nam al eens zo’n fles mee naar huis. Als ie leeg is, kun je ‘m opnieuw laten bijvullen in de winkel.

Voor in je voorraadkast

Oh en neem ook meteen zo’n doosje loukoumi mee. Voor in je voorraad-inloopkast (is er iemand die dat heeft?). Als je het doosje dan een beetje uit het zicht legt, kun je er nog grote lol aan beleven op van die momenten dat je kosten wat kost ‘s avonds laat iets zoets MOET eten maar nét niet genoeg kracht hebt om je schoenen aan te trekken en naar de nachtwinkel te rennen. Dat je geest uren zoet is met dat dilemma. En dat je dan uit wanhoop op een suikerklontje gaat sabbelen. En je voorraadkast nog eens open trekt. En dan dat doosje vindt. Dát zijn de Mooie Momenten in het leven, Freunden. Daar draait het om.

En dan de enige échte mandarijn- en citroenlimonade van Kreta. Alom bekend bij Grieken en Griekenlandlovers.

Net als deze bros gebakken mini-meergranenbroodjes:

Pastourmá van Kiriakos

Zie hier de eigenaar Kiriakos, die poseerde als een pro, met een flink stuk pastourmá; een van oorsprong Turkse delicatesse. Gepekeld vlees dat is bedekt met een kruidenpasta en langdurig aan de lucht gedroogd is. De Grieken die in Turkije vertoefde en weer terug naar huis gingen, namen o.a. pastirma mee.

(In deze eerdere blogpost wijdde ik ook een stuk aan pastirma en lees je meer over een bijzondere plek in Amsterdam waar de eigenaar dit vlees helemaal zelf maakt. Heel zeldzaam in Amsterdam.)

Griekse wijnen en mountain tea

Tenslotte worden er ook Griekse wijnen en biertjes verkocht – en ze importeren al deze heerlijkheden zelf! En ik ontdekte bovendien dat je er ook mountain tea kan kopen. Een heerlijke thee die ik meenam van mijn reis naar Albanië (de bijbehorende blogpost lees je hier):