September 2017: Dit artikel is alweer aan vervanging toe. En om goede redenen. Tegenwoordig huist er in Tigris en Eufraat een heuse sapbar en kun je er naast falafel en mezzes ook batata chap krijgen en die dingen zijn lekker!!! Mijn favoriet van de sapbar is met stip op nummer 1…. Verder lezen? Een kraakverse versie van dit artikel vind je hier. Klikkennnn.

——————————————————————————————————————————————–

April 2017 – weer een update: ik weet niet wie er nu met de falafescepter zwaait. Maar er wordt nog steeds falafel gebakken, en lekker ook! 

Lieve mooncakejes, 

Even een kleine maar daarom niet minder belangrijke update op dit artikel. De boy hieronder heeft zijn hielen gelicht en in de plaats is gekomen een millenial uit Syrië die een bakkerij had in Aleppo en helemaal losgaat daar. Ze hebben nog steeds verse falafels en verse hummus. Wat nieuw is, is de auberginesalade Syrian style en de bergen lahm bi ajin ofwel sfihah en de varianten die hij daar op maakt. Er is inmiddels een eigen houtoven gebouwd waar die Arabische pizza’s uit komen. Hij heeft ze met malse, gekruide kip, sappig vlees, spinazie, feta, za’atar enz. enz. Ook verkoopt ie een soort van mini calzones met sesam- en nigellazaadjes gevuld met kaas, vlees, groenten, aardappel enz. Het grappige is dat hij een facebookpagina heeft met duizenden likes en dat er een soort hub is ontstaan van Syriërs die daar samenkomen om te chillen en sfihah/falafel te eten. Als je staat te wachten krijg je meestal wel een falafel voor uit je knuistje toegestopt of een stukje van om het even wat; alles om te voorkomen dat je daar bent en even niet iets eet. Stel je voor. Een aantal dagen geleden, toen de lucht nog warm was, kreeg ik een bakje malabi (of muhallabieh of sutlaj of sahleb of ksab) aangeboden terwijl ik net een hap falafel nam. In mijn Midden-Oosten tijd dronk/at ik in de winter warme varianten op verwarmde terrassen maar ik ben er nu achter dat malabi ook heerlijk verfrissend kan zijn op een zwoele zomeravond. Mohmad serveerde ‘m nl. koud met kokos, amandelschaafsel, pistachenootjes, walnoot en een framboos in het midden. 

Sahleb betekent trouwens orchidee. Vroeger werd de pudding nl. met gedroogde orchideewortel gebonden. Nu gebruikt men meestal maizena of rijstemeel. 

Tigris & Eufraat

Tigris & Eufraat is al een tijdje één van mijn favoriete supermarkten in de Amsterdamse Javastraat. De winkel is voor mij een trip down memory Lane: ik vind er allerlei producten die me herinneren aan de tijd dat ik in het Midden-Oosten woonde. Zo vind je er naast bergen groentes & fruit Sahlab in poedervorm – een pudding uit het Midden-Oosten, zeep uit Aleppo, allerlei soorten olijven, gepickelede groentes enz. Ik heb me laten vertellen dat de chefs van dé Arabische restaurants in Amsterdam daar hun inkopen doen. Daarover later meer. We beginnen even met het take-away eten dat ze hier sinds een tijdje verkopen. De dagen zijn inmiddels zo kort dat het van belang is te weten waar we naartoe kunnen rennen als we totaal geen energie hebben om te koken maar ook geen dagbudget van €20,- hebben om te spenderen aan een maaltijd van de groentejuwelier/traiteur maar ook misselijk worden bij de gedachte aan een broodje shoarma of een diepvriespizza met nepkaas. 

Gelukkig hebben we voortaan de falafelbar! En geen kant en klare dinges, nee! Overheerlijke verse salades, homemade humus, pickled veggies, tabouleh, baba ganoush enzoverder enzovoort. Ze maken a-l-l-e-s zelf. De falafel heeft een geheim recept dat niet prijsgegeven wordt, aldus de Koerdische jongen die er met de falafelschep zwaait.

Ga daar heen voor een lawash met krokante falafels die barsten van de verse kruiden en baden in de tabouleh, humus, tzatziki en al, en neem meteen een paar bakjes bietendip & baba G. mee om je fluweelzachte lawash van Bakkerij Kapadokya in te dippen! Een broodje falafel kost €3,50 en houdt je uren op de been.