Eethuis – een huis waar je eet maar hier voelt ‘t als een thuis waar je eet. Een plek met een ziel. Dit tentje is alom bekend onder velen maar er zijn nog steeds mensen die hier al vaak langs kwamen maar nog nooit naar binnen gegaan zijn om het culinaire erfgoed wat je hier vindt, te proeven. Schande best wel. Gaan.

Poptji patu op ‘t erf

Ricardo, de meester achter het eethuis, is al sinds ’78 actief in Amsterdamse keukens. Ooit begon hij als 8-jarig kind in Su met poptji patu – hij stookte een vuurtje en kookte in oude beschuitblikken de groenten die hij op het erf vond. En hij is, thank God, nooit meer gestopt. In zijn eethuis Ricardo’s worden authentieke Surinaamse gerechten geserveerd. Het gaat hier verder dan een bara of broodje kip kerrie. Je vindt er veel creoolse gerechten en dus veel West-Afrikaanse invloeden maar op donderdagen kun je er ook good old roti bestellen en dat is dan weer de Indiase (Hindoestaanse) invloed op de Surinaamse keuken. Zijn pappen (maispap, bloempap en Quaker Oats) zijn stuk voor stuk bestsellers.

Ricardo’s populariteit zie je ook terug in de virale video die ik met Rinkie Bartels maakte voor de Volkskrant:

https://www.facebook.com/volkskrant/videos/vb.132272050127848/659454221150492/?type=2&theater

Nooit eerder had een Mooncake video zoveel views. 232.000.

En veel eerder nog, in sep ’17, interviewde ik de koning van de maispap voor mijn rubriek op BNR Nieuwsradio. Die luister je hier terug.

Een fusie van de hemel

De Surinaamse keuken blijf ik een leuke vinden en erg gezellig bovendien! Invloeden van all over maar toch eenheid. Javaans, Chinees, Surinaams, West-Afrikaans, Joods, Nederlands, alles. En die invloeden vormen samen een hemelse fusie die ik neva nooit de rug toe zal keren!

Ricardo’s serveert elke dag een paar vaste gerechten zoals de bami en nasi met kip (de kippen zijn niet aan te slepen daar want mensen stoppen niet met bestellen), maispap en bangbang (visgerecht) en daarnaast staan er elke dag bepaalde specialiteiten op het menu. Zo maakt hij verschillende moksi alesi’s. Moksi morion (met kousenband, sopropo, kip en zoutvlees – mensen rijden er voor om) , masoes moksi alesi (gele rijst door de masoes en met spitskool en zoutvlees), djarpesi moksi alesi (met smakelijke bonen en kip) , zalm moksi alesi (die is lekkerrrrr), bitawirie moksi alesi, enz. enz. Moksi alesi is een creools gerecht bij uitstek. Eenpans en het werd in Suriname door de slaven uit West-Afrika bereid met de restjes die over waren.

Kijk hem gaan, de beste man:

De meester aan het werk.

Zin!!!! Ik wil dit nu wel eigenlijk. Welke dag is het?! Kousenband met kabeljauw en zalmkraagjes (van het maandag menu):

Hieronder zie je bitawirie (bitterblad) moksi alesi (met kokosmelk) in de making:

Flexplek

Het ruikt daar zooo lekker in die keuken. Dat Rituals daar maar geurstokken van gaat maken. En het is er ook heel gezellig bovendien. Overal zit of staat wel iemand die iets met eten doet. Ik wil eigenlijk stiekem een eigen werkplek inrichten bij Ricardo’s. Dichtbij de keuken en dan vanuit daar blogs schrijven, mailen enz. en dan bami eten, zalm, kip, zuurgoed erbij, tamarindesappie…Who needs an office?

Dit is ons culinaire erfgoed en daar mogen we dankbaar voor zijn zolang het nog duurt. Want: wordt het stokje overgenomen of verdwijnen mooie eethuisjes als deze over een paar decennia?

Soepen enzo

Verder maakt Ricardo soepen die van mij prijzen zouden mogen krijgen. Zo heeft zijn cassavesoep een plekje op mijn culinaire harde schijf weten te veroveren. Maakt hij op vrijdagen. Hartige soep, zachte stukjes cassave hier en daar en gewoon liefde en lekker en een gezellige soep ook. De griti bana soep en oker soep moet ik nog proberen, zin in!  En zijn heri heri. Mijn ‘to eat’-lijst wordt met de dag langer. Wat een leven.

Preppings in de keuken:

Overal waar ik keek was eten:

Bergen bami en nasi:

Kijk, zuurgoed:

Maken ze zelf daar en is waarschijnlijk ooit overgenomen uit de Nederlandse keuken of misschien komt het van de Indonesische acar.

Kijk even naar deze kippetjes:

Ze worden gegrild op zo’n BBQ monster.

Marinerings:

Dit wil jij!!!! En je weet het.

Deze man hakte ze wreed in stukken zonder ook maar één keer te knipperen met zijn ogen:

Altijd leuk. Mannen en vlees en vuur en BBQ’s.

Maar er is zoveel meer. Ga maar vast een planning maken van wat je gaat eten en wanneer want er is werk aan de winkel. Come on people!!! Let’s do this!!!

Zoetzure redsnapper op zaterdag:

Offff….met gehakt gevulde sopropo:

Sopropo (of bittermeloen) is een soort reuzekomkommer maar dan met een bittere smaak. Je moet ‘m goed zouten en wassen voor je ‘m gaat bereiden anders blijft ie te bitter. Of je gaat gewoon bij Ricardo’s; daar is ie heerlijk. Goed op smaak en lekker gestoofd met allerlei specerijen.

Sopropo schijnt heel goed voor je te zijn. Je wil superfood? Laat dat vogelzaad en die overpricete bessen uit verre valleien links liggen en eet sopropo. Er bestaat ook sopropothee trouwens.

Oh en kijk, deze balletjes. Tomtom heten ze – balletjes van cassave en groene banaan voor in de pindasoep.

Is een Javaanse invloed zou je denken die pindasoep? Nee, is dus kei creools.

Nog even over de verschillende soorten pap. Bij Ricardo’s eet je maispap, bloempap en quaker oats pap. Gemaakt op een manier die veel mensen terugbrengt naar hun jeugd. Men komt voorraden halen of eet ze daar als toetje. En de koeken en cakes (bojo met cassave en kokos) mag je ook niet overslaan. Kom op tijd want het gaat snel en op is op.