Als je op zoek bent naar troosteten omdat het om drie uur donker is, het hinderlijk hard waait, de takken in je gezicht zwiepen, je voeten 24/7 koud zijn en je lippen schraal én je elke dag ultravroeg door de regen naar je werk/studie/verantwoordelijkheid fietst (al dan niet met zes kinderen voorop) dan weet ik waar je moet wezen.

Ons vlakke land

Ik ben blij dat ik nu besta. In deze tijd en in dit land. Om voor de hand liggende redenen (geen oorlog, er is geld voor dingen; zo is er onderwijs, infrastructuur en de sneeuw wordt hier opgeruimd) en ook omdat er nog nooit in de geschiedenis van dit land zoveel lekker eten voor zo’n grote groep mensen beschikbaar was. Misschien denk je nu hoezo wat praat jij in de Gouden eeuw waren hier pronkpasteien en aten mensen saffraan maar dat was alleen voor de rijken a sahbi. Niet voor de schraleren der Aarde.

Kijk waar we nu staan. Dingen als filodeeg, kurkuma, panko broodkruim, cassave, za’atar, granaatappel, okra en antroewa zijn aan de orde van de dag. Het allerbeste is, dat ik ook nog eens opgegroeid ben in een tijd dat die ingrediënten lang niet zo vanzelfsprekend waren (jaren ’90, oma vertelt) waardoor ik ze nu zeer waardeer. Die apenkoppen die hier nu geboren worden weten vaak niet beter en nemen het voor lief.

Beyond de borscht en kaviaar

Anyway. Sommig eten is hier beter vertegenwoordigd dan ander eten maar dat de keuze reuze is, is duidelijk. Een keuken die je nauwelijks vindt, is de Russische. Ik had ooit een Russische onderbuurvrouw die me met enige regelmaat oliver bracht. Geen man maar een Russische huzarensalade die inmiddels ook in Brazilië, Iran en Pakistan zijn sporen heeft verdiend. Maar de Russische keuken is meer dan deze mayonaisesalade, kaviaar en borscht. En wat die keuken dan nog meer is, kun je proeven bij Nika in Rotterdam.

De eigenaar staat met name in het weekend allerlei heerlijkheden te bereiden. Zondag is een goeie dag om te gaan omdat er dan het meest uitgebreid gekookt wordt. Hier worden chebureki (klinkt als: çiğ börek ja toch of niet dan?) gemaakt, een soort van platte empanadas met gehakt & kruiden (en soms een beetje wodka – you gotta love de Russen) aan de binnenkant:

Noeste arbeid:

Deze bolletjes worden gefrituurd in de olie tot platte koeken met een verrassing aan de binnenkant. Een beetje zoals een Kindersurprise-ei maar dan echt eetbaar:

Kijk ze zwemmen:

Op zondag vinden Nika’s chebureki gretig aftrek…

In deze Volkskrant video die ik maakte met Xander van Dijk / Eigenheimers zie je me in actie in de keuken van Nika Ru:

https://www.facebook.com/volkskrant/videos/vb.132272050127848/2112421769038972/?type=2&theater

Toen ik daar was, viel ik als een blok voor de zalmkoeken:

Troostrijk en al. Ik nam plaats achterin de winkel:

(dit kind wist allaaaang waar ze moest wezen op een zondag)

…en proefde De Zalmkoek:

Ik at in m’n eentje en betrapte mezelf op een diep en luid hardop ge-‘mmmm’. Een goed teken.

En wie nu denkt o alles is daar gebakken en dat trek ik niet: denk again.

Haring onder een bontjas

Ik at er ook een supervoedzame en vooral hele smakelijke champignonsoep. Ik dacht ik krijg een flauwe bouillon met van die voorgesneden preivliesjes. Weinig zo irritant als berehonger hebben, ergens een groentesoep bestellen en dan water met voorgesneden soepgroenten krijgen. Wie wint daar een oorlog mee? Zeg het me. Deze soep vult tenminste en de Russen begrijpen dat. Met stukjes aardappel, dille, peterselie, paprika, hele lekkere champignons en boekweit voor een heerlijke bite.

En deze gevulde paprika’s waren er ook:

De vitrine:

Met onder meer auberginerolletjes, syrniki (pannenkoekjes met kwark), gevulde koolbladeren en witte en bruine rijst met vlees.

Ik licht even de selyodka pod shuboy uit a.k.a. haring onder een bontjas of in ‘t kort: bontjas:

Een salade met bietjes, haring, aardappel, ei, ui, appel, mayonaise, etc. Wordt vaak gegeten met Kerst en Oud & Nieuw.

En holodets (aspic) – gekookt vlees in gelatine met mierikswortel:

In de jaren ’50 en ’60 bouwde men hier in Nederland hele gelatine-kunstwerken: vleestaarten en timbaaltjes, allen omhuld door gelatine maar dat is inmiddels weer uit de mode geraakt maar in andere delen van de wereld nog aan de orde van de dag dus. En daarom hier nu ook weer een beetje, bij Nika…

Verder gespot aldaar; shashlick in de marinade:

Ook versgebakken: piroshki met aan de binnenkant bijv. kool, vlees, aardappelen of paddestoelen, jij noemt het zij hebben het.

Zonnebloempittenhalva & kefir

Naast al deze huisgemaakte heerlijkheden kun je bij Nika Ru ook terecht voor allerlei leuke boodschappen waaronder zonnebloempittenhalva, kefir, Georgische wijnen en mayonaise van kwarteleieren waarover later meer.

Ca. 90% van de klanten bij Nika Ru zijn Russisch-sprekend en komen dus uit Rusland of andere voormalige Sovjetstaten. Ze halen hier graag af of eten hun heimwee weg op het terras of achterin de zaak. Toen ik er was kwam een man drie dozen zwart brood halen – een heel donker stevig roggebrood met zonnebloempitten. Be like deze man en haal je heil bij Nika.

Extra gratis tip: voor de feestdagen gaan ze helemaal los met allerlei Russische heerlijkheden die met name dan gemaakt worden.

Nika