I ♥ Roffa

Rotterdam zit in mijn hart. Sinds ik een kind was, kwam ik er omdat mijn lievelingstante er woont. Ik struinde de West-Kruiskade af, kocht pauwenveren en wierook bij een Hindoestaanse winkel, flirtte wat met een Kaapverdiaan en at mijn eerste bara ooit. Toen ik terug kwam uit het Midden-Oosten heb ik even getwijfeld om toch in Rotterdam te gaan wonen. Ik vind Rotterdam verfrissender dan Amsterdam. Er is meer ruimte om dingen te laten ontstaan dan hier. Amsterdam is een openluchtmuseum waar je weinig aan kan veranderen. Terwijl er in Rotterdam nog van alles uitgevonden kan worden en kan gebeuren. Tekenend vind ik Chinny – een Surinaamse broodjeszaak met een vestiging aan de Lijnbaan, midden in het centrum van Rotterdam tussen allerlei bekende winkelketens. Dat hebben wij niet in onze Kalverstraat of Leidsestraat. Jammer en best wel krom ook.

Syrische shoarma

Mijn tante woont in Delfshaven, vlakbij de Nieuwe Binnenweg. Een buurt waar je al etend je dagen kan slijten. Vorige week, bij wind en bij regen, ging ik op onderzoek uit. Bij Shaami Huis  aan de Schiedamseweg ontdekte ik verse falafel en de beste shoarma die ik ooit at. Het eettentje wordt gerund door Firas. Hij komt uit Syrië en woont inmiddels ruim twee jaar in Nederland.

Kijk, dit is het eethuisje:

Van binnen:

En kijk, dit zijn de krijgers die de scepter zwaaien in de keuken:

Eigenlijk wilde ik eerste niet naar binnen gaan. Ik dacht ja….shoarma. Hoe goed kan het zijn? Vaak is het vettig en van afschuwelijke kwaliteit.  Nou lieve vrienden, het kan verschrikkelijk goed zijn, zo bleek. Het vlees dat ik hier at, gaf een nieuwe betekenis aan dit gerecht. Vanaf nu denk ik niet meer aan die gele plastic schalen van de supermarkt met reepjes varkensvlees, die eenmaal gebakken altijd te droog zijn. Of aan die veel te vette smakeloze vleesstaven die je bij de meeste shoarmazaken in Nederland vindt.

De shoarma van Shaami huis

Nee, vanaf nu denk ik aan krokant geroosterd lamsvlees met een vleugje kaneel, kardemom en gedroogde kruiden. Of een heel goed gemarineerde kipshoarma, ook al zo lekker gegrild. Vanaf nu denk ik aan de shoarma van Shaami Huis. Syrië kwam naar Nederland en dat betekent dat ook wij vanaf nu échte shoarma kunnen eten. En dan hebben we het nog niet eens gehad over hun zelfgemaakte hummus, tabouleh, falafel, fattoush, sarma, mtabbal en baba ganoush en hun broden…En dan te bedenken dat ik hier bijna niet naar binnen was gegaan!

Laten we het eten even nader bekijken.

Manaeesh & mezzes

Dit zijn broodjes die echt typisch Syrisch zijn. De Syrische millenial uit Amsterdam waar ik eerder over schreef, maakte zijn broodjes precies zo. Met zo’n coole rand en dan belegd met kruiden, specerijen en groenten en soms kaas. Leuk.

Met muhammara en nigellazaadjes op de voorgrond:

Met za’atar:

En dan door naar de mezzes. Alles is vers- en huisgemaakt en dat zie je. Soms is iets huisgemaakt en dat is leuk, maar niet als het er al dagen ligt. Dat is hier dus absoluut niet het geval:

Kijk dan toch!

We zoomen even in op de fattoush:

Dit zijn de bijbehorende stukjes gebakken pita die door de salade gaan. Heerlijk krokant en net gemaakt:

Sarma – gevulde wijnbladeren:

Hummus en daaronder baba ganoush:

En toen mocht ik dus proeven. Ze hebben naast een Nederlandse kaart ook een Arabische versie, voor wie wil oefenen of (nog) geen Nederlands leest:

En bij de tafel aan het raam creëren ze een soort duizend-en-één-nacht 2.0. situatie:

Kijk wat er allemaal verscheen; een overdaad aan Arabische mezzes:

Op het bord hierboven zie je linksboven hummus, rechtsonder mtabbal en rechtsboven op het bord baba ganoush. Mtabbal en baba ganoush zijn allebei gerookte auberginedips. Mtabbal is met yoghurt, tahina en knoflook. Baba ghanoush is met granaatappel(melasse), citroen en knoflook. Just so you know…

En hieronder met de klok mee: falafel, sarma, tabouleh en fattoush:

Meesterlijke mezzes

De mezzes waren echt héérlijk!!! De tabouleh was niet te zuur, wat nogal eens voorkomt. Soms krijg ik het idee dat mensen er citroensap uit zo’n flesje doorgooien…me no like. Deze versie was zoet, zout en een beetje zuur. Eén groot avontuur aan smaken. De fattoush idem dito. Met een beetje citroen en sumak. Goddelijk. De hummus bracht me met één hap terug in het Midden-Oosten. Niet van die flauwe zalf maar met een goeie tahinasmaak eraan. En dan de falafel. Vrienden. Wat een feest!!! Versgemaakt…heerlijk knapperig en dan van binnen zacht. Zoals een falafel zou moeten zijn. Als je dit proeft, eet je nooit meer die belachelijke falafel uit de koeling van de AH. Hahaha. Je zou daar geld voor moeten krijgen om dat op te eten. Je weet wel die verse variant die je dan alleen even moet opbakken. Droog, zompig, smakeloos. Lijkt in niets op hoe falafel ooit bedoeld is. Als je een broodje falafel bij Shaami bestelt , krijg je dit:

Andere koek. Die roze dingen zijn ingemaakte groentes. Superlekker, dan heb je er iets fris-zurigs bij.

En dan nu…

En dan nu de shoarma. Die maken ze dus helemaal zelf. Ze marineren het vlees met allerhande overheerlijke kruiden:

En maken er dan een shoarmastaaf van:

Die ze dan vervolgens grillen op een apparaat dat ze speciaal uit Syrië hebben laten importeren, via Libanon en Turkije naar Europa. In Syrië grillen ze hun shoarma altijd op gas en niet elektrisch. En dat geeft een fundamenteel andere smaak, nl. de smaak van gegrild vlees :-):

Versgebakken saj

Vervolgens wikkelen ze het vlees in een zelfgemaakt brood, genaamd saj brood of shrak. Dit exemplaar lijkt een beetje op een dunnere variant van msemen maar dan minder vet. Het brood wordt voor je neus gebakken op een apparaat dat ook weer uit Syrië geïmporteerd is:

Broodbakker in actie:

En in dat brood gaat dan die heerlijke, krokante shoarma samen met wat groentjes e.d. :

Syrische knoflooksaus

Oh en dan de knoflooksaus!!! Omg…! Wat was ik onwetend voordat ik Shaami’s knoflooksaus proefde. Ook die naam krijgt een nieuwe betekenis in dit Syrische eethuisje. De saus is pittig en besprenkeld met granaatappelmelasse en volgens mij proefde ik ook wat citroen. Het lijkt op toum, een Libanese knoflookspread.

Je kan ook kibbeh / kubeh bestellen. Een krokant hapje gevuld met gehakt, ui en pijnboompitten:

Hier een sneakpreview van de kaart:

Samen met Tenny Tenzer maakte ik voor de Volkskrant een video over Shaami huis die compleet viral ging:

https://www.facebook.com/volkskrant/videos/1632775670077471/?hc_ref=ARQyBHKWM22KYebNBYXGgCKnL-k9XRx78c3VR8kNJBgXm1RmXNjzJlHw2FiPX6PsSmQ

UPDATE: door deze virale Volkskrant video heeft Shaami huis per feb ’18 een vestiging geopend in Nijmegen. Zie hieronder voor contactgegevens!